Nyaungshwe

Dag 5, aankomst in Nyaungshwe (29 april)
Om 4 uur ’s ochtends kwamen we aan in Nyaungshwe. Volgens de begeleiding konden we meteen inchecken in het hotel en daar nog verder slapen. De mensen die ons stonden op te wachten brachten ons naar het hotel toe. Daar aangekomen bleek dat er nog maar 9 kamers van 2 personen over waren, maar we waren met 29. In eerste instantie moest elke research groep met z’n allen op een kamer, maar later bleek dat er maar twee kamers waren waar echt 4 personen in sliepen. Dat was ook onze kamer. Wij hebben met 4 mensen in twee eenpersoonsbedden gelegen. We sliepen in een soort bungalow die aan het hotel vast zat. Rond half 10 werd ik wakker. De rest lag nog te slapen en had bij aankomst al gezegd dat ze geen zin hadden om iets te gaan doen in Nyaungswhe op de eerste dag. Ik wilde dat wel heel graag, dus ik ben me gaan aankleden en ben de deur uitgegaan. Ik heb een beetje rondgelopen en kwam uiteindelijk op de hoofdweg terecht. Hier was het heel erg druk op straat met scooters, auto’s en voetgangers en overal waren winkeltjes of kraampjes. Achter de winkeltjes was een groot plein met een enorme markt. Over deze markt heen waren allemaal doeken en zeilen gespannen zodat de markt een beetje in de schaduw lag. Ik ben doorgelopen over de hoofdweg en kwam uit bij een mooie gouden pagode. Hier ben ik even binnen geweest om te kijken, maar hij kon niet tippen aan de Shwedagon in Yangon. Na nog een beetje te hebben rondgelopen kwam ik twee klasgenoten tegen. Samen zijn we de weg terug gaan zoeken naar het hotel, wat nog een hele opgave bleek te zijn. In het hotel terug aangekomen kwamen net Marc, Marijn, James en Eva naar buiten. Samen gingen we op zoek naar ontbijt want we hadden allemaal nog niet ontbeten. We kwamen bij een heel leuk, klein restaurantje terecht. Het leek erop dat het restaurantje gewoon in de tuin van de eigenaren stond. In het restaurant hadden ze echt van alles. Van westers tot chinees, van Myanmarees tot Thais, van omeletten tot pannenkoeken, echt heel veel verschillende dingen. Ik heb een omelet op met een bananenmilkshake. Daarna zijn we met zijn allen naar de markt gelopen. Hier had ik zelf ’s ochtends nog niet gekeken omdat ik zomaar alleen was. We hebben een hele tijd over de markt gelopen en hebben uiteindelijk nog een watermeloen gekocht. Op de terugweg naar het hotel kwamen we Saskia, Samantha en Lieke nog tegen die aan het ontbijten waren. Toen we terugkwamen bij het hotel kwam het volgende probleem: we hadden geen mes om de meloen mee te snijden… We zijn buiten op het terrasje van het hotel gaan zitten en toen kwamen we erachter dat ook dat een restaurantje was. De mensen van dit restaurantje hebben heel erg lief onze watermeloen in stukken gesneden en op een bord gelegd. Ondertussen hadden we ook nog nieuwe kamers gekregen, want nog twee nachten met z’n vieren in een tweepersoonskamer zou geen pretje zijn. Ik kreeg de sleutel van een nieuwe kamer. Deze kamer was wel gewoon in het hotel. Ik heb maar meteen mijn spullen verplaatst. Toen de anderen ook terugkwamen in het hotel bleek dat een hotelkamer veel fijner was dan een bungalow, dus we hebben de bungalow ook omgewisseld voor een hotelkamer. Toen we eenmaal gesetteld waren en de watermeloen op was, ben ik met Marijn, Eva en Lieke weer terug het dorpje ingegaan om een bank te zoeken voor Marijn en Eva. Deze bleek alweer dicht te zijn. Toen zijn we maar naar een supermarktje gegaan om een lekker ijsje te eten. In het hotel terug hebben we ons even opgefrist en een beetje gerelaxt. We moesten om half 5 al op zoek naar een eettentje, want om kwart voor 6 hadden we een afspraak met de leraren. In een leuk restaurantje hebben we gegeten. Ik had fried noodles met kip. Net op tijd waren we weer terug in het hotel. We vertrokken weer met de hele groep naar het educational centre of tourism and hospitality in Nyaungshwe. Hier hebben we uitleg gehad over de plannen voor de volgende dag en een uitleg over community based tourism. We moesten in een opdracht vragen bedenken die we zouden kunnen stellen aan hotel managers om meer te weten te komen over de voordelen van de hotels voor de lokale bevolking. Deze vragen hebben we besproken en kunnen we eventueel morgen vragen als we twee verschillende hotels gaan bezoeken. Deze meeting was rond 9 uur klaar. We zijn weer terug naar het hotel gegaan en ik heb alvast de spullen gepakt die ik de volgende dag mee wilde nemen. De wekker stond om 5 uur, dus er was weinig tijd om echt te slapen.

Dag 6, Bezoek aan het Inle meer (30 april)
Vanochtend moesten we om half 6 vertrekken uit het hotel. We hebben een minuut of 10 gelopen naar een haventje in het kanaal bij Nyaungshwe. Met de boot gingen we het Inle meer op, waar we de zonsopgang hebben kunnen zien. Het was heel erg mooi, maar wel een beetje bewolkt. Langs het meer lagen de bergen, wat een heel mooi zicht was met de opkomende zon. Aan de zijkanten stonden allemaal huisjes op palen in en aan het water. Ook stonden overal tomatenplanten. Heel het leven op en langs het meer draait ook om het meer. Er zijn vissers die roeien met de peddel aan hun voet. Ook zijn we langs een drijvende tuin gekomen. Deze tuin is echt heel erg groot en heel veel mensen werken daar. Bijna alle mensen die aan het meer wonen hebben we een motorbootje. We hebben in totaal ongeveer anderhalf uur over het meer gevaren. Onderweg kwamen we ook nog iemand tegen met bootpech. De motor ging niet meer aan, dus samen met een andere boot van onze groep hebben we deze boot geholpen. Toen zijn we doorgevaren naar onze eindbestemming, Inle Hertitage Hospitality Vocational Training Center. Dit is een school waar scholieren tussen de 17 en 22 jaar worden opgeleid om in hotels te werken. Op deze mooie, natuurlijke school hebben we eerst een presentatie gehad over de oprichting van de school en daarna een rondleiding van de scholieren. Op de school zitten maar 43 leerlingen. Er zijn twee normale klaslokalen en een kooklokaal. Ze verbouwen hun eigen groenten in een enorm grote tuin en de tuin wordt elke dag van 8 tot 5 bijgehouden door twee mannen. Er is ook een aquarium met allemaal vissen die niet meer in het Inle meer kunnen leven omdat ze daar opgegeten worden. Al deze uitgestorven vissen worden in aparte aquariums bewaard. Ze hebben ook 3 verschillende soorten schildpadden waarvan er twee heel gevaarlijk zijn en bijten. Naast de vissen en schildpadden beschermt deze school ook de unieke Birmese katten. Er is een speciale ruimte ingericht met een binnen- en buitengedeelte waar deze katten kunnen leven en spelen. Er zijn er ongeveer 40 en deze katten leven niet meer in het wild. Na de kattentuin kwamen we bij een klein winkeltje. In de school maken ze heel veel producten zelf. Zo hebben ze beeldjes van katten, sieraden, sjaals en doeken, zeepjes en nog veel meer. Bij deze school zit ook een hotel waar de leerlingen meteen kunnen oefenen. Ze moeten koken voor de gasten die in het restaurant komen eten, maar de kamers worden schoongemaakt door iemand anders. Deze kamers zijn heel erg chic en er zijn er ook maar zes beschikbaar voor toeristen. Na een kopje thee zijn we samen met de scholieren in de bootjes gestapt en hebben we twee verschillende hotels bezocht. Het eerste hotel was het Golden Island Cottages Hotel. Dit hotel heeft een lokale eigenaar en een groot deel van de winst die wordt gemaakt gaat naar de gemeenschap waar de eigenaar vandaan komt. Er werken in dit hotel voornamelijk lokale mensen die ook onderdak en eten krijgen. Alle kamers zijn gebouwd op palen in het water. De eerste hutten zijn volledig van bamboe, maar omdat bamboe na een tijdje aan vervanging toe is zijn de nieuwere hutten van hout en is alleen de buitenkant met bamboe bekleed. Deze hutten zagen er heel erg mooi uit. Na dit bezoek zijn we doorgevaren naar het Novotel Inle Lake. Dit hotel is deel van een internationale hotelketen en zag er ook heel erg anders uit. De kamers staan wel op palen, maar ze zijn van steen en heel erg chic. Het is een echt westers uitziend resort. De persoon die het hotel runt komt uit Singapore, maar veel andere werknemers zijn wel lokale mensen die ook vlak bij het hotel mogen wonen. We zijn hierna weer teruggegaan naar de IHHVTC om te lunchen. Helaas was ik toen niet lekker en heb ik niet heel veel gegeten. Na het eten hebben we een discussie gehad over de hotels, wat ze doen voor de lokale mensen en wat ze kunnen verbeteren. Hierna zijn we met de boten weer teruggegaan naar Nyaungshwe. Toen we er bijna waren begon het super hard te onweren en te regenen. Gelukkig kwam het bootje waar Marijn, Eva en ik in zaten net op tijd aan en waren wij nog redelijk droog gebleven. De rest van de groep was doorweekt en er was zelfs een bootje waarvan de motor kapot was gegaan. Zij hebben in een hutje met wat locals moeten schuilen en wachten tot het wat droger zou zijn terwijl de bootbestuurder de boot repareerde in de keiharde regen. Toen we terug waren in Nyaungshwe zijn we wat gaan eten en daarna lekker op tijd naar bed gegaan. Het was een hele lange, maar leuke, dag.